شاهزاده محمد بن زید (ع

وقتی هستند آنانرا نمی بینیم ، خود را داناتر از آنان فرض می کنیم ،ادب را در کنار آنان فراموش می کنیم . بهتر است کمی تامل کنیم . آنان که   جوانی خود را به پای ما پیر کرده اند حال پیش خود چه می گویند. عصر عصر ارتباطات است ولی برای پدر و مادر این عصر جایی ندارند . عصر عصر بهترین وسایل حمل و نقل است ولی برای پدر و مادر جایی ندارد می دانید چرا ؟ زیرا محبت ها کور شده اند فرزندی که پول ، وسیله نقلیه ،زمان و بهتر وسایل ارتباطی در اختیارش است حاضر نیست که گهگاهی در ماه پدرو مادرش را سر بزند فقط یاد گرفته ایم که وقتی عزیزترین کس خود را از دست داده ایم بر سر مزارش حاضر شویم و زار زار گریه کنیم و هزینه های سنگین برای میهمانان کنیم آن وقت پیش خود می گوییم رفع تکلیف کرده ایم . حال پیش خود فرض کنید خدا نکرده به شما خبر می دهند پدر یا مادرتان فوت کرده و فردا مراسم تشییع می باشد چه می کنید . آیادیر نشده ؟ آیا بهتر نیست وقتی هستند در کنارشان بنشیم و زار زار گریه کنیم و حلالیت و دعای خیر از آنان بطلبیم ؟آیا بهتر نیست هزینه مراسم را خرج بهترین درمانها ومعیشت آنان نماییم ؟کمی تامل کنیم آنان در حال حاضر چشم به راه شما هستند اگر قدرت داریم حرکت کنیم و الی ....